Iedereen komt op aarde met een levensdoel en levenslessen, om te leren en te groeien als mens en als ziel. Ook al zijn we ons hier meestal niet van bewust, we kiezen voordat we worden geboren wat ons persoonlijke thema zal zijn in het aardse leven. Dat kan bijvoorbeeld geduld betrachten, mededogen tonen, vertrouwen op jezelf of loslaten van controle zijn. Menselijke engelen voelen naast hun persoonlijke opdracht ook een bredere opdracht: dienstbaar zijn aan anderen. Vanuit spiritueel perspectief hebben we naast onze aardse familie ook een zielenfamilie waaruit we voortkomen en waarin we zijn opgegroeid als ziel, nadat we als vonkje van het goddelijke Licht werden afgescheiden. Hoewel hij (of zij) nu een menselijk lichaam bewoont, voelt een menselijke engel zich vaak niet thuis in zijn lichaam en niet thuis op aarde omdat hij reeds langere tijd in de geestelijke wereld heeft vertoefd. Toch heeft hij er bewust voor gekozen om nu op aarde te incarneren en een zielentaak...
Visie op de Dissociatieve Identteitsstoornis (DIS)
Een mens wordt als één ziel geboren. Je hebt hooggevoelige zielen die op deze wereld komen met een mooie taak. Vaak zijn deze mensen hooggevoelig, hoogbegaafd en zien erg veel om zich heen. Veel wat ze ziet doet hen pijn, omdat ze zien hoe hard de wereld kan zijn. Dit zijn vaak dromerige kinderen die liever in een sprookjeswereld leven dan in de wereld die ze zien.
Het feit is zo dat deze mensen meestal een bijzondere taak hebben. Ze kunnen liefde, zorg en een hoog nivo van liefde uitstralen waar de wereld op inschakelt en als een kettingreactie een groot stuk van de wereld kunnen laten nadenken en mooier kunnen maken. Alleen al door uit te stralen wie ze zijn en waar ze voor staan.
Om dit te kunnen moet je erg goed in je eigen vel zitten. je kan moeilijk iets uitstralen wat je niet in je hebt. De eerste taak die je hebt is het opbouwen van jezelf in eigenwaarde en zelfwaardering en jezelf leren zien als de prachtige man / vrouw die je bent. En zien dat je mooi en goed bent. Een kind van God.
Omdat je op zo'n hoog nivo gaat werken zal je veel moeten doen om daar te komen. En als een ziel het aankan kan dit in één leven. Vaak gebeurd dit door ernstige traumatiseringen en vernederingen. Eigenlijk een klein beetje als Jezus Christus ook zijn leven had toendertijd.
Omdat het vooral voor een hooggevoelig kind vaak moeilijk te dragen is heeft God een overlevingsmeachanisme ingebouwd waardoor je jezelf op iets meer afstand kan zetten waardoor alles minder hard binnenkomt. De mens noemt dit dissociatie en een ziektebeeld. Eigenlijk is het een gave. Als de trauma's erg hard aankomen en je dus een hele harde les hebt dit leven, dan is er kans dat je dit als volle ziel niet aankan en zal je jezelf opdelen. Maar hou er rekening mee dat je nog steeds dezelfde ziel bent.
Ik zie het als een grote ster die veel raketten op zich afgevuurd krijgt. Zo'n ster valt daardoor deels uiteen, maar de stenen van de ster circelen wel om de ster heen en horen nog bij dezelfde ster. En als de raketten stoppen met inbeuken op de prachtige ster dan kunnen de stukjes steen weer terugvallen op de plek, of in goede baan om de ster heen blijven circelen waardoor de ster, maar wel goed afgesteld op de ster.
Mocht de ster zover gebombardeerd zijn dat er alleen nog maar stukken steen zijn die circelen dan zullen ze in dezelfde baan kunnen circelen waardoor het ook nog goed samen een ster kan vormen. De stenen van de ster hebben verbinding met elkaar omdat ze van dezelfde ster afkomstig zijn. Dus dezelfde basis in de ziel.
De weg die je gaat in je leven om van stenen weer een ster te vormen of de stenen in de perfecte baan van de ziel te krijgen zodat ze samen toch één ster vormen is de les waar het om gaat in jou. Je zal veel op jezelf gericht zijn en uit alle losse stukken één geheel kunnen vormen, maar wel een level hoger dan je ziel was bij geboorte.
Het gaat er in deze les om dat je ziet dat je mooi bent. Dat je een prachtig hart hebt. Dat je er mag zijn. Dat je bijzonder bent. Dat je gaven hebt. Zelfrespect en zelfwaardering. Jezelf op de plek zetten waar het hoort. Met de schouders recht, hoofd omhoog, trots in de wereld, als een prachtig kind van God wat je bent. En dat ook zien en zijn. Als je dat kan, dan ben je al een heel eind.
Zie dingen die je hebt meegemaakt in een ander licht en zie dat ze ineens heel anders zijn. Lichter, anders. Zie je rugtas niet als een zware last maar als een tas met wijsheid en rijkdom waar je je hele leven uit kan putten. Zie de tools die je al hebt meegekregen en aangeleerd dit leven. Zie je gaven. Zie je kracht en je moed. Zie hoe mooi je bent. Je hebt deze les nodig om te worden wie je kan zijn. Een prachtig kind van God. Heb ook vertrouwen en laat hem je lijden. Geloof je niet in God, laat je dan leiden door liefde en licht, desnoods door een engel, of een bloem of vlinder. Alles wat puur is en vol van liefde komt van dezelfde bron.
Wie erg diep is gegaan zal ook erg hoog kunnen komen. Juist ook omdat jij het zal herkennen. Zie jezelf niet als apart van elkaar maar als delen van dezelfde prachtige ster. En respecteer elkaar. dan respecteer je jezelf. Geloof in jezelf en de pure liefde en het is goed. Voor mensen met DIS: Verwar hetgeen men vroeger liefde noemde maar je pijn deed alsjeblieft niet met echte pure liefde. Dat zijn twee heel verschillende dingen.
Een mens wordt als één ziel geboren. Je hebt hooggevoelige zielen die op deze wereld komen met een mooie taak. Vaak zijn deze mensen hooggevoelig, hoogbegaafd en zien erg veel om zich heen. Veel wat ze ziet doet hen pijn, omdat ze zien hoe hard de wereld kan zijn. Dit zijn vaak dromerige kinderen die liever in een sprookjeswereld leven dan in de wereld die ze zien.
Het feit is zo dat deze mensen meestal een bijzondere taak hebben. Ze kunnen liefde, zorg en een hoog nivo van liefde uitstralen waar de wereld op inschakelt en als een kettingreactie een groot stuk van de wereld kunnen laten nadenken en mooier kunnen maken. Alleen al door uit te stralen wie ze zijn en waar ze voor staan.
Om dit te kunnen moet je erg goed in je eigen vel zitten. je kan moeilijk iets uitstralen wat je niet in je hebt. De eerste taak die je hebt is het opbouwen van jezelf in eigenwaarde en zelfwaardering en jezelf leren zien als de prachtige man / vrouw die je bent. En zien dat je mooi en goed bent. Een kind van God.
Omdat je op zo'n hoog nivo gaat werken zal je veel moeten doen om daar te komen. En als een ziel het aankan kan dit in één leven. Vaak gebeurd dit door ernstige traumatiseringen en vernederingen. Eigenlijk een klein beetje als Jezus Christus ook zijn leven had toendertijd.
Omdat het vooral voor een hooggevoelig kind vaak moeilijk te dragen is heeft God een overlevingsmeachanisme ingebouwd waardoor je jezelf op iets meer afstand kan zetten waardoor alles minder hard binnenkomt. De mens noemt dit dissociatie en een ziektebeeld. Eigenlijk is het een gave. Als de trauma's erg hard aankomen en je dus een hele harde les hebt dit leven, dan is er kans dat je dit als volle ziel niet aankan en zal je jezelf opdelen. Maar hou er rekening mee dat je nog steeds dezelfde ziel bent.
Ik zie het als een grote ster die veel raketten op zich afgevuurd krijgt. Zo'n ster valt daardoor deels uiteen, maar de stenen van de ster circelen wel om de ster heen en horen nog bij dezelfde ster. En als de raketten stoppen met inbeuken op de prachtige ster dan kunnen de stukjes steen weer terugvallen op de plek, of in goede baan om de ster heen blijven circelen waardoor de ster, maar wel goed afgesteld op de ster.
Mocht de ster zover gebombardeerd zijn dat er alleen nog maar stukken steen zijn die circelen dan zullen ze in dezelfde baan kunnen circelen waardoor het ook nog goed samen een ster kan vormen. De stenen van de ster hebben verbinding met elkaar omdat ze van dezelfde ster afkomstig zijn. Dus dezelfde basis in de ziel.
De weg die je gaat in je leven om van stenen weer een ster te vormen of de stenen in de perfecte baan van de ziel te krijgen zodat ze samen toch één ster vormen is de les waar het om gaat in jou. Je zal veel op jezelf gericht zijn en uit alle losse stukken één geheel kunnen vormen, maar wel een level hoger dan je ziel was bij geboorte.
Het gaat er in deze les om dat je ziet dat je mooi bent. Dat je een prachtig hart hebt. Dat je er mag zijn. Dat je bijzonder bent. Dat je gaven hebt. Zelfrespect en zelfwaardering. Jezelf op de plek zetten waar het hoort. Met de schouders recht, hoofd omhoog, trots in de wereld, als een prachtig kind van God wat je bent. En dat ook zien en zijn. Als je dat kan, dan ben je al een heel eind.
Zie dingen die je hebt meegemaakt in een ander licht en zie dat ze ineens heel anders zijn. Lichter, anders. Zie je rugtas niet als een zware last maar als een tas met wijsheid en rijkdom waar je je hele leven uit kan putten. Zie de tools die je al hebt meegekregen en aangeleerd dit leven. Zie je gaven. Zie je kracht en je moed. Zie hoe mooi je bent. Je hebt deze les nodig om te worden wie je kan zijn. Een prachtig kind van God. Heb ook vertrouwen en laat hem je lijden. Geloof je niet in God, laat je dan leiden door liefde en licht, desnoods door een engel, of een bloem of vlinder. Alles wat puur is en vol van liefde komt van dezelfde bron.
Wie erg diep is gegaan zal ook erg hoog kunnen komen. Juist ook omdat jij het zal herkennen. Zie jezelf niet als apart van elkaar maar als delen van dezelfde prachtige ster. En respecteer elkaar. dan respecteer je jezelf. Geloof in jezelf en de pure liefde en het is goed. Voor mensen met DIS: Verwar hetgeen men vroeger liefde noemde maar je pijn deed alsjeblieft niet met echte pure liefde. Dat zijn twee heel verschillende dingen.
Reacties
Een reactie posten