Waarom lijdt een mens en heeft het ziekten
Fysieke pijn kan je niet scheiden van psychische pijn. De mens is één
geheel en beiden zijn gebonden met de mens als wezen. Fysieke pijn is
een uiting van disbalans. Als je niet met jezelf in een volledig balans
bent heb je vaak ook lichamelijke klachten. Mensen met stressklachten
geven vaak ook pijnen aan als hoofdpijn, hartklachten, hoge bloeddruk,
enz. Wie volledig met zichzelf op hoger nivo in balans is zal die
klachten niet meer hebben. Veel mensen verlangen naar vrede, rust en
vrijheid. Een wereld van liefde en geluk. Gezondheid en balans. Als je
dat bereikt heb je geen fysieke klachten meer, of je kan er zodanig mee
omgaan dat ze je niet meer storen in je leven en je zijn. Ik wil niet
zeggen dat alle klachten zomaar genezen en overgaan.
Sommige klachten zijn er vanaf de geboorte en maken hierdoor deel uit
van je levenslessen en leerschool. Sommige klachten ontstaan tijdens het
leven en worden toegevoegd aan je lessen. Maar hoe je daarmee in balans
kan raken kan onvoorstelbaar zijn. Het kan juist een rijkdom worden in
plaats van een beperking. Een handicap is pas een handicap als je dat
als zodanig ervaart. Niet als andere mensen er dat etiket op plakken.
Ik maak zelf vaak gebruik van rolstoel en scootmobiel en andere
hulpmiddelen omdat mijn zenuwen in de ledematen afsterven en signalen
niet goed meer doorgeven. Mensen vinden dit vaak verschrikkelijk en een
handicap. Ik ben niet gehandicapt. Ik beweeg mij anders voort. Maar
anders is niet per definitie minder of slecht. Ik ben zelf altijd een
veel te gehaast typje geweest en ging rennend door het leven. Ik
verlangde altijd naar rust. Nu is mijn tempo door mijn scootmobiel echt
een stuk rustiger. Ik heb nu de kans tot rust te komen. Ik pak die kans
ook aan. Hoezo handicap. Mogelijkheid! Kans! Zie iets in een ander licht
en het kan er ineens heel mooi uit gaan zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten